آیا شما پرونده های باز و کارهای ناتمامی دارید که مایل باشید آنها را تکمیل کنید؟آیا در زندگی یا کارتان ،امور عقب افتاده ای دارید که دلتان بخواهد آن را انجام دهید ؟بسیاری از افراد عادت کردند کارهایشان را نا تمام و نیمه کاره رها کنند .کارهای ناتمام مانند پرونده های باز هستند.پرونده های باز بالاخره باید بسته شوندوگرنه در طول زندگی ،انرژی انسان را هدر می دهند .چون به حال بخشی از توجه مارا به خود اختصاص می دهند.حتی این امکان هست که وقتی کارهایمان را بلاتکلیف می گذاریم،هدر رفتن انرژی زیادتر از زمانی باشد که کار را کامل می کنیم .چون احساس ناکامی و و عدم موفقیت نیز به احساساتمان اضافه می شود و خواهی نخواهی ما را آزار می دهد. وقتی زندگی انسان های بزرگ را بررسی می کنیم متوجه می شویم که یکی از بزرگترین ویژگی های این افراد سرعت در انجام کارها و وظایف است.انسان های بزرگ ،حتی در سختی ها و مرارت ها ،بلافاصله و مستقیم سراغ کارها و وظایف خود می روندو خود را ملزم می کنند که قبل از هر کار دیگری ،پیگیرانه و خستگی ناپذیر به انجام کارشان پرداخته و آن را به اتمام برسانند.اهمیت این موضوع تا بدانجا پیش رفته که اغلب محققان و کارشناسان ،به تعویق انداختن کارها را دلیل اصلی شکست و عدم موفقیت در زندگی معرفی کردند.

اول سخت ترین کار را انجام دهید!

حتما شما شنیده اید که اگر تعداد زیادی کار داشته باشید که یکی از آن کارها خوردن یک قورباغه باشد،بهتر است اول سخت ترین کار را انجام دهید یعنی اول قورباغه را بخورید و بعد به کارهای دیگر تان بپردازید!وقتی کار سختی در پیش داریدمعمولا نگران هستید و همین نگرانی باعث می شود انرژیتان به هدر برود.از طرفی انجام ندادن کارها صدمات و زیان های بسیار دارد،گام های بعدی به تعویق می افتند.به هدف نمی رسیم،فردی بی مسئولیت تلقی می شویم،اعتماد پذیریمان پایین میآید و …ده ها نتیجه منفی دیگر عایدمان می شود.پس بهتر است اول قورباغه را بخوریم و خیالمان را راحت کنیم و پس از آن به سراغ کارهای دیگرمان برویم .بنا بر شواهد اولین اقدام (جسورانه) افراد موفق این است که قبل از انجام هر کاری فورا به سراغ مهمترین کار خود می روند و آن را هرچقدر که به ظاهر ناگوار باشد،به اتمام می رسانند.

مبارزه با عقب انداختن کارها !

اینک با خیال راحت بنشینید و فهرست کارهای عقب افتاده خود را یادداشت کنید ،یعنی فکرتان را متمرکز کنید و فهرست کارهایتان را هر قدر هم که طولانی باشد،یکی یکی روی کاغذ بیاورید.خود نوشتن کارها و برنامه ها کمک می کند فکرتان باز تر و منظم تر شود و کمی هم فضای خالی برای کارهای جدید در ذهن خود ایجاد کنید.چرخش کارها در ذهن و ننوشتن آنها اغلب به سادگی منجر به سردرگمی ،ابهام و اشتباهات عجیب و متعدد می شود.کارهایتان را بنویسید و به جای مشغول کردن ذهن تان با آنها و گاه فراموش کردنشان ،آنها را دسته بندی کنید و یکی یکی به انجامشان بپردازید.

کارهایتان را رنگ آمیزی کنید!

وقتی کارهایتان را یادداشت کردید آنها را به ترتیب از مهمترین تا بی اهمیت ترین ،مرتب و دسته بندی کنید و برای هر دسته رنگ متناسب اختصاص دهید.

۱-رنگ قرمز را برای کارهای بسیار مهم قرار دهید :کارهاییکه باید حتما و هر چه زودتر انجام شوند وگرنه با پیامدهای جدی مواجه خواهید شد.

۲-رنگ نارنجی را برای کارهایی قرار دهیدکه پیامد انجام ندادن آنها زیاد شدید نیست،یعنی اگر این کارها را انجام ندهید،ناراحتی و مشکل ایجاد می شود،اما تاثیر آن به شدت موارد قرمز رنگ نیست.یادتان باشد که هرگز نباید قبل از انجام تمامی رنگ های قرمز و نارنجی سراغ رنگ های دیگری بروید.

۳-رنگ زرد را برای کارهایی قرار دهید که انجام دادن آنها خوب است ،اما ترک آنها پیامدی ندارد.

۴-همچنین از رنگ سبز،برای کارهایی استفاده کنید که می توانید انجام دادن آنها را به اشخاص دیگر محول کنید.پس این کار را بکنیدو کس دیگری را مامور انجام دادن آنها نمایید و خودتان هم با خیال راحت به سراغ کارهایی بروید که فقط از عهده شما بر می آید.

۵-رنگ سیاه را برای کارهایی در نظر بگیرید که باید آنها را به کلی حذف کنید(این کارها معمولا همان هایی هستند که از روی عادت و یا چون از آنها خوشتان می آید انجام می دهید و دلیل خاص دیگری برای انجام دادنشان ندارید)همچنین می توانید هر دسته از کارها را با توجه به اولویتشان روی کارتهایی به رنگهای ذکر شده بنویسد و به ترتیب به انجام آنها مشغول شوید.

امروز شروع کنید!

بعد از تعیین رنگ فهرست کارهایتان ،همین امروز با گروه قرمز شروع کنید.برای هر یک از کارهای قرمز ،زمان و مهلت مشخص تعیین کنید.کار بدون تعیین مهلت انجام نمی شود.چرا که هیچ اضطرار و یا انگیزه ای برای انجام شدن در شما ایجاد  نمی کند،پس به احتمال قریب به یقین مرتبا آن را پشت گوش می اندازیدو فراموشش می کنید.بنابراین زمانبندی کارها را هم بلافاصله بعد از رنگ آمیزی آنها انجام دهید.سعی کنید زمانبندی تان واقع بینانه باشد نه خیلی کم و نه بسیار زیاد.اینک نوبت به برنامه ریزی ساده و عملی برای انجام کارهاست.برنامه متوسطی که بسیار خوب اجرا شود خیلی بهتر از یک برنامه عالی اما غیر اجرایی است.کارها را به ترتیب بر اساس رنگ ها و با توجه به مهلت انجامشان برنامه ریزی کنید.کار را به قسمت های کوچک تر تقسیم کنید.گام های اجرایی هر قسمت را مشخص کنید و یکی یکی به انجام آنها بپردازید.برای هر کار به خود پاداش بدهید.حتی اگر این پاداش ،یک (آفرین) درست و حسابی باشد که به خودتان می گویید! از همین امروز شروع کنید.نمی دانید لذت تمام و کامل کردن کارها چقدر بیشتر از کارهای تلنبار شده و انجام نداده است.

با سپاس از رکسانا خوشابی

زیبــــا شـــو دات کام

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: